آری حسین را منتظرانش کشتند، همان ها که دعوتش کردند، آن روز هم من و تو در خانه نشستیم، نگوییم" یالیتنا کنا معک" " ای کاش با تو بودیم" اگر آن روز هم بودیم، مصلحت اندیشی می کردیم و از تیغ ابن زیاد می هراسیدیم، مثل امروز در خانه می نشستیم تا اطوی لباسمان خراب نشود، مگر خون ما از خون روح الامینی رنگین تر است؟ آیا باید باز هم شاهد شهادت حسین و یاران باشیم؟ یا به زندگی ننگین ذلت بار خود ادامه دهیم، ظلم و تجاوز و زورگویی برایمان عادی شده است، کسانی که تاسوعا و عاشورا در خانه بمانند در خون عزیزان این مرز و بوم شریکند! باید راه حسین را ادامه داد، از امام حسین(ع) تا آزادی !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر